Lezers schrijven: even een klein toevalligheidje
Onze jongste van de zes, kreeg bericht van zijn jongste zus; 'Help mij eens met deze klus, namelijk, je weet: onze twee oudste worden 90 jaar. Als we onze leeftijden van de rest, erbij optellen, kom ik op 500 jaar. Wil jij dat ook eens bekijken?'
Zo gezegd, zo gedaan. En zo is het van de een naar de ander gegaan. Ja, de tijd gaat snel. Sommigen hadden zin in een feest op 18 april. Er kwamen ideeën genoeg. De een na de ander gaf een schot voor de boeg. Maar!! Helaas, jongens; dit gaat mis, je weet toch dat het coronatijd is. We kunnen niet eens elkaar bezoeken. Als we dat wel doen, moeten we boeten. Luitjes, we stellen het feestje maar even uit. En hopen op een later besluit, dan komt het vast veel beter uit!
We kunnen de Courant om hulp gaan vragen. En een foto opzoeken, misschien is dat leuk? 'Dit is een leuke maar de jongste was er toen nog niet bij.' Nog meer zoeken, niets gevonden. Toen kwam juist hij met een idee. Dit fotootje, nog klein van stuk. En juist die kleine ukkepuk, had een idee en telt voor twee. Zit gelijk bij zijn broer op schoot. Die schrok zich zowat half dood. Maar niet getreurd hij zat er bij: met zijn zessen op een rij.
De foto is uit 1945, net bevrijd. We zitten hier achter bij ons thuis op Wellerondom 7, waar we alle zes geboren zijn, en we waren weer vrij!! We hebben het er allen goed vanaf gebracht, met dank aan onze paps en mams. Nu maar proberen om er op 18 april iets leuks van te maken, desnoods met zijn zessen op stap, naar de krant met deze grap. Onze ouders zouden dit leuk gevonden hebben.
Mevr. J.D.Kinkel-Stolk