Vitale beroepen: verpleegkundige in de wijk
Roos van Winkelhoff (foto) is al meer dan 22 jaar als verpleegkundige in de wijk werkzaam. Mooi werk waaruit ze veel voldoening haalt, maar wat in deze corona-tijd nogal 'anders dan anders' is.
Na haar opleiding werkte Roos eerst tweeënhalf jaar in een verzorgingstehuis, maar koos daarna voor de wijkverpleging. Sinds vier jaar is ze verbonden aan Buurtzorg, een in 2007 in Almelo opgerichte thuiszorgorganisatie, waarvan het concept daarna landelijk werd uitgerold. Buurtzorg startte in 2010 in Spijkenisse.
Buurtzorg werkt met kleine teams, bestaande uit wijkverpleegkundigen en -ziekenverzorgenden die zorg leveren aan huis. De teams zijn zelf verantwoordelijk voor de planning en uitvoering van de werkzaamheden en worden ondersteund door een regiocoach.
Roos is, na eerst bij een andere thuiszorgorganisatie te hebben gewerkt, sinds vier jaar werkzaam voor Buurtzorg. Ze is een van de acht verpleegkundigen en ziekenverzorgenden in team Spijkenisse en werkt 16 uur per week, dat wisselend verdeeld is over ochtend-, middag- of avondroutes. Het werk bestaat o.a. uit wassen, aankleden, medicijnen verstrekken, insuline spuiten, wondzorg, sondevoeding, katheteriseren, injecties, bloeddruk controles enz. 'In het team bepalen we onderling het rooster; er zit geen management laag tussen. Dat werkt efficiënt, waardoor er ook tijd is voor een gesprek en goede individuele begeleiding van de mensen die we verzorgen. Doordat het team klein is, zien onze cliënten alleen voor hen vertrouwde gezichten. We werken niet met uitzendkrachten en bij vakanties en vrije dagen wordt door andere collega's uit het team waargenomen.'
Bedrijfskleding is niet verplicht, maar momenteel draagt Roos herkenbare werkkleding. 'Zodat anderen weten dat ik contact heb met kwetsbare mensen en men voor hun en mijn eigen veiligheid voldoende afstand moet houden.' Ze gaat goed beschermt te werk. 'Bij binnenkomst eerst goed handen wassen, handschoenen aan en na de zorg weer handen wassen. Sinds het begin van de coronacrisis dragen we al mondkapjes. Op kantoor zijn FFP-2 mondkapjes, schorten en handalcohol. Zo nodig kunnen we van het hoofdkantoor de officieel goedgekeurde mondkapjes en ook schorten krijgen; die zijn voorradig. Maar tot nu toe hebben we nog geen cliënten of medewerkers in ons team die met corona besmet zijn.' Andere teams hebben daar wel mee te maken en daarvoor is een aparte route opgezet, waarbij de besmette cliënten zoveel mogelijk door dezelfde wijkverpleegkundige geholpen worden.
Roos vindt het mooi om iets te kunnen betekenen voor mensen, bij te kunnen dragen aan hun welzijn en/of begeleiding naar hun levenseinde. Bang voor besmetting is ze zelf niet. Ze is gelovig en voelt zich daardoor in haar werk gesterkt, maar gaat zeker nu nóg bedachtzamer en voorzichtiger te werk.