De Reizende Dichters: Op gladde ijzers, ver-geet-mij-nietjes, een boom opzetten
Op gladde ijzers
De vijver bij ’t armenhuis,
waarlangs op zomerse dagen een oude man
over het gras schuifelt
en geniet van de gestilde uren,
ligt er koud en bevroren bij.
Zij die kunnen, glijden
op gladde ijzers ijzingwekkend snel voorbij;
gegroet madame meneer.
Jaren later, als er van ‘echte’ winters
geen sprake meer is, laat staan van bevroren vijvers,
ziet de schaatser van weleer een jongeman,
lijkend op met wie hij ooit schaatste.
‘Hoe heet jij?’
‘Ben jij een zoon van?’
‘En waar is jouw vader nu?’
‘Daar meneer’.
En hij wijst naar een man die kromgebogen
over het gras schuifelt.
Tino van Kampen
ver-geet-mij-nietjes
ik gijzel mijn woorden
tussen tralies van taal
gekooid draag ik
het lichtblauwe masker
waarachter ik schuilga
dichtbij speelt het leven
met opletten en ontsnappen
op een bijna verlaten pad
twee mensen 2 armlengtes
we liepen verder
zoekend naar een uitweg
tussen de vergeet-mij-nietjes
in het zachte gras
Frouke Bienefelt
Een boom opzetten
Er wordt wat af gekletst.
Een boom opzetten
technisch onmogelijk
structuur van skelet zal
opvullen van huid beletten
zelfs al heb je stam
met takken gehad
wat dan te doen
met het blad
om hem te eren
kan je het best
de op te zetten boom
natuurgetrouw fotograferen
na crematie in open haard
wordt hierboven de boom
als foto opgezet
en voor het oog bewaard
Fred Hoogervorst