Dick Klok
Heenvliet - De in Heenvliet woonachtige Dick Klok is een geboren en getogen Nieuwlander. Als jonge knul ging hij al snel mee met een buurman, die een boerderij had. Zo ontstond zijn fascinatie voor landbouwmachines. Hij werkte bij Van de Zee & van Geest als monteur en vervolgens na zijn diensttijd als vertegenwoordiger landbouwmechanisatie.
Als 22-jarige trok hij bij zijn schoonouders in op de boerderij op de Drieëndijk in Heenvliet. Uiteindelijk heeft hij ruim 40 jaar in die woning gewoond en daar zijn ook de drie zoons geboren.
In 1981 kocht hij het bedrijf van Van Marion waardoor hij actief werd in zowel de landbouwmechanisatie als het loonwerk. 'We zaten toen tegen de bebouwing van Abbenbroek aan en niet iedereen vond dat prettig. Als je echter in deze branche werkzaam bent, dan begin je vooral in het piekseizoen vroeg en eindig je laat.' Omdat duidelijk was, dat de situatie alleen maar tot problemen zou leiden en Dick rondom zijn huis grond beschikbaar had, trad hij in overleg met de gemeente over verplaatsing van het bedrijf. 'Ik kon niet naar een bedrijventerrein. Niet alleen omdat dat financieel niet zou kunnen, maar vooral omdat dit soort werk daar gewoon niet thuis hoort. Dat hoort in het buitengebied.' De gemeente was uitermate behulpzaam.
In 1986 nam Dick de mechanisatie van Van de Zee & van Geest over. 'Op een bepaald moment bediende we 50% van de agrarische markt op Voorne-Putten.' Uitbreiding van de werkzaamheden hield ook in dat er meer bedrijfsruimte moest komen. Dick besloot tot een complete nieuwbouw en de bedrijven in Abbenbroek en Nieuwenhoorn werden geconcentreerd in Heenvliet. 'Het was een stap in het donker. De bank wilde ook alleen meewerken als ik het pand in Abbenbroek afstootte.' In 1987 was de opening van het bedrijfspand een feit. Op het feest waren bijna alle van de boeren aanwezig en ze wilden bijna allemaal gebruik maken van de diensten van het bedrijf. In 1988 kwamen daar de activiteiten van Cebeco Oudenhoorn bij. Maar Voorne-Putten was te klein om verder te kunnen groeien, dus keek Dick richting de industrie. 'Dat was echter niet mijn ding, dus we keken over de provinciegrenzen heen.' Uiteindelijk werd er een bedrijf in Poortvliet overgenomen. Toen zoon Arjo in het bedrijf kwam, ontstond Dick Klok Cultuurtechniek. Deze tak van het bedrijf houdt zich bezig met onderhoud van groen en sportvelden. Zo wordt onder andere werk verricht voor recreatieschap, gemeenten en sportvereniging.
De machines werden groter en er werden ook steeds meer eisen gesteld aan het gebruik van bestrijdingsmiddelen en het keuren van landbouwspuiten en -machines. 'Dat laatste mocht niet in de open lucht gebeuren', vertelt Dick. 'Er moest dus een loods bij komen, maar dat paste niet in het bestemmingsplan en werd eerst tegen gehouden.' Dick besloot om de politiek er bij te betrekken en was bijna een jaar lang aanwezig bij de raadsvergaderingen en sprak met vele raadsleden. Hij kreeg uiteindelijk de politiek mee en de regels werden door de gemeente en de provincie aangepast. In die tijd kwam ook zoon Joost in de zaak.
Door zijn werkzaamheden had Dick regelmatig contact met ambtelijke organisaties. Daarbij verbaasde hij zich over de macht van het ambtelijk apparaat. 'In de besturen is het ambtelijk gehalte hoog.' Het viel hem ook op dat ondernemers ondervertegenwoordigd waren in de politiek. 'De politiek moet een afspiegeling zijn van de bevolking, maar ondernemers worden geweerd omdat er snel vrees is voor belangenverstrengeling.'
De buren van Dick bezaten een varkensbedrijf en en begin jaren 90 wilden zij groeien van 4.600 naar 6.500 varkensplaatsen . Maar daar om dit bedrijf een stankcirkel lag die over zowel Heenvliet als Abbenbroek lag, gaf dit beperkingen voor ontwikkelingen in deze kernen en gaf veel stankoverlast. Dick hadden regelmatig contant contact met zijn buren en met het bestuur van de gemeente en zo ging Dick op zoek naar een locatie waar dit varkensbedrijf voortgezet kon worden. Er werd wat gevonden in de Zuidlandse polder maar vanwege de ontpolderingsplannen voor de Benningerwaard en Zuidoord verviel die optie. Willemijn Kon en Dick gingen zich toen echter wel verdiepen in de plannen om de polders onder water te zetten. Dick: 'Je moet geen landbouwgrond ontpolderen zolang er honger in de wereld is.' Dick was inmiddels lid geworden van het CDA, de partij waarvoor Willemijn raadslid in de gemeente Bernisse was. In 2008 speelde de gemeente Bernisse nog met plannen voor de ontwikkeling van de Tuinen van Abbenbroek en op het oude Van Hamburgterrein zouden woningen komen, maar het was de vraag of dat kon vanwege de stankcirkel. Maar ook de ontwikkeling in Heenvliet van het Medisch Centrum speelde een rol. Dick kocht het complete varkensbedrijf met woning en bood de gemeente aan de bestemming intensieve veehouderij in te ruilen voor bestemming bedrijfsterrein. Dat werd nog een hele strijd om zijn plannen te realiseren. 'Ik heb toen voor het eerst een wethouder meegemaakt die zijn nek durfde uit te steken en achter me bleef staan. Het verloste de gemeente Bernisse van een probleem en men kan verder met de ontwikkelingen in Abbenbroek en de oude sportvelden in Heenvliet.'
Door het vertrek van Willemijn kwam Dick in de raad. Dat leverde hem wel een gesprek op met de burgemeester, die bang was voor belangenverstrengeling. Hij was immers een ondernemer. 'Ik heb toen duidelijk gesteld dat 17 mensen in de raad zaten en de andere 16 mij steeds konden controleren.' De goede samenwerking met Willemijn Kon en het CDA bracht een oplossing voor de gemeente, maar voorkwam ook de ontpoldering van Zuidoord.
Dick was geen voorstander van de gemeentelijke herindeling. 'Voor de kwaliteit van het ambtelijk apparaat was het misschien wel de beste oplossing, maar voor de financiën? Ik denk nog altijd dat Spijkenisse de fusie vanwege de financiën harder nodig had dan Bernisse, kijk alleen maar naar het bedrag dat Oudenhoorn vanuit het gemeentefonds binnen bracht. Gemeente Bernisse had bepaalde taken gewoon goed moeten uitbesteden.' Zonder de herindeling, was één gemeente Voorne-Putten misschien dichterbij geweest, de stip op de horizon is voor Dick nu wel een stuk kleiner geworden. Bij de eerste verkiezingen voor de raad van Nissewaard had Dick zich voorgenomen niet meer in de raad te gaan zitten. Hij kreeg echter zoveel voorkeursstemmen dat hij toch gekozen werd. 'Ik besloot toen om er ook nu voor te gaan. De laatste raadsverkiezingen niet op lijst, ik wilde ook geen lijstduwer zijn en het was tijd voor nieuwe gezichten.'
Wat Dick de afgelopen jaren enorm is opgevallen, is dat de politiek in Nissewaard vergeet het bedrijfsleven er bij te betrekken. 'Kijk alleen maar naar de aanleg van het glasvezel. Er ligt een hele cirkel op ons eiland waarop alle overheidsgebouwen zijn aangesloten, maar het bedrijfsleven kan er geen gebruik van maken. En als het nu niet doorgaat, lopen we weer jaren achter.' Volgens Dick heeft een ondernemer die zich wil vestigen in onze gemeente geen al te grote problemen met een hoge OZB, maar wil hij wel goed en snel kunnen communiceren 'De gemeente mag best wat harder lopen voor het bedrijfsleven in de gemeente, want als je economie goed op orde is komen er ook middelen om de financiën gezond te krijgen.'
Ook voor de raadsleden heeft Dick nog wel een tip. 'Je bent niet klaar als je in de raad zit, je moet ook je gezicht laten zien in de gemeenschap. Voor de vergoeding die een raadslid in deze gemeente krijgt, mag verwacht worden dat hij minimaal 20 uur per week hiermee bezig is. Er is een breed verenigingsleven, gebruik dat om er achter te komen wat er leeft.'
