Mijn zwanenzang
In de maand november van het jaar 1977 liep ik voor het eerst de steile trap op naar de inmiddels niet meer in gebruik zijnde raadzaal in het Prinsenhuis om voor de een maand eerder opgerichte lokale krant Groot Hellevoet, verslag te doen van de gemeenteraadsvergadering. Voorzitter van de raad was toen oud-journalist Koos Aarse die ook al voor het eerste nummer van die krant geposeerd had. Ik kreeg van die burgemeester een pen om mij aan te moedigen.
Mijn eerste raadsverslagen leken meer op notulen dan op een verslag, zo uitgebreid waren ze. Ik leerde snel en zag het onderscheid tussen kwantiteit en kwaliteit in verhalen. Groot Hellevoet werd in die dagen door de concurrentie niet echt serieus genomen. Het was een eendagsvlinder en de best gelezen krant voor Hellevoetsluis was Delta Contact van uitgeverij van Kouteren. In die dagen speelde ook Het Zuiden nog een rol in de nieuwsvoorziening. Die beide kranten zijn inmiddels verdwenen en Groot Hellevoet is met een leesdichtheid van 97% al weer jaren de best gelezen krant van Hellevoetsluis.
Redacties
In 1977 bestond de redactie uit hoofdredacteur Ted van der Veer, die o.a. de rubriek "zomaar een Hellevoeter" bedacht, sportredacteur Gert 'Puskas' Waalboer, John Eekhof die ook fotografeerde en mijzelf. Al snel kwam fotograaf Theo Rolfast het team versterken en nam Hanky van der Horst de acquisitie over van Cocky Blauw. Veel redacteuren kwamen en verlieten de krant, van wie ik vooral Adrie Boudestein, Monique Verhart, Ben Blakmoor en Femke Smink wil bedanken voor de inzet en liefde die zij in de krant hebben gestoken.
Acquisitie
Groot Hellevoet groeide, werd steeds dikker en maakte ooit een record met een kerstuitgave van 100 pagina's. Ook de advertentieafdeling moest worden uitgebreid en naast Hanky van der Horst kwamen Ineke Salij en Bella Mulder bij het team. Die laatste voor het in Brielle gestarte Briels Nieuwsland, dat onder Mirjam de Neeff mee groeide met onze krant. Later kwamen ook Weekblad Westvoorne, Groot Spijkenisse ( nu Groot Nissewaard) en Groot Goeree-Overflakkee op de lijst van uitgaves. In Middelharnis geboren leverde ik ook al jaren een aantal rubrieken voor deze Flakkeese krant, die groeide als kool en regelmatig Groot Hellevoet overvleugeld. Dank je wel Nick Ehbel voor de samenwerking in de afgelopen jaren.
De fotografen
Theo Rolfast was de aartsvader van al onze fotografen en deed voor het digitale tijdperk nog alles in de eigen donkere kamer met prachtige zwart-witte resultaten. In de sport werd het fotowerk gedaan door Willem Mulder, later opgevolgd door Theo van Kralingen die naast een getalenteerd sportfotograaf ook een enthousiast lid van Fotoclub De Klinker is.
De eigenaar
Vanaf het eerste uur was Wim Fortuin senior de eigenaar van de krant, een principiële man die steeds achter de redactie stond. Later werd zijn zoon Wim eigenaar van de krant. Hij is inmiddels bestuurslid van de Stichting Breinpijn, die zich inzet voor mensen met niet aangeboren hersenletsel. Na heel veel jaren een familiebedrijf te zijn geweest werd Groot Hellevoet door hem verkocht aan uitgeverij Telstar uit Pijnacker en werd Erhard Soeterbroek de adoptievader van een ondertussen volwassen geworden krant.
Naar een digitale krant
Hij was het ook die de site Groot Hellevoet.nl oprichtte waardoor het lokale nieuws voor het eerst de digitale snelweg op ging. Ook qua modernisering in apparatuur en software bleek Erhard actief en werd de krant een modern geleide organisatie.
Pseudoniemen
Naast artikelen onder mijn eigen naam, kwamen er in de loop der jaren wat pseudoniemen bij. Zo kwam Vincent Vuurtoren als politiek redacteur in beeld en maakte Hellevoetsluis kennis met huisvrouw Lucie Schepers uit de Glaciswijk. Als laatste alias werd het draakje Schijnheiltje bedacht die zijn sprookjes lardeerde met satire en bizarre personages.
De lezers
De allerbelangrijkste factor bij Groot Hellevoet waren en zijn de lezers, die elke week weer een belangrijke factor bij het maken van de krant vormen. Groot Hellevoet is daardoor misschien niet de beste krant, maar zeker wel beste communicatiemiddel voor de inwoners van Hellevoetsluis. Dat maakt Groot Hellevoet een bijzonder krant die niet alleen voor, maar ook door alle Hellevoeters wordt gemaakt.
Ik heb heel veel prachtige herinneringen aan bijna 42 jaar lokale journalistiek en niet te vergeten de waardering die ik zowel vanuit de bevolking, maatschappelijke organisaties als uit de politiek mocht ontvangen. Al die waardering leverde me een Koninklijke Onderscheiding en de zeldzame Jan Blanken speld op.
Ik wil iedereen in Hellevoetsluis dan ook bedanken voor de niet aflatende interesse voor die ene krant die doorging waar anderen het opgaven en die als enige qua primeurs kon concurreren met een dagelijkse krant als het Algemeen Dagblad. Het gaat wat ver om 97% van 40.000 inwoners persoonlijk te bedanken, daarom neem ik op deze manier afscheid met trots en een traan.