Een interview met Harry Rusken

Hellevoetsluis- Harry Rusken kan terugzien op een mooie voetbalcarrière bij FC Vlotbrug, De Musschen, Rockanje (zo) en Hellevoetsluis (za) en is daarna een honkvaste trainer geworden bij Hellevoetsluis (za), Nieuwenhoorn, OHVV, AGE, WFB en bij zijn huidige club Rockanje. Naast zijn sportieve activiteiten is hij al 21 jaar werkzaam op de basisschool Het Windas in Schiedam.

Dan Rolandus

‘’Ik ben opgegroeid in Rockanje, zat daar op de peuterschool en ben in 1977 met mijn ouders verhuisd naar de wijk De Kooistee in Hellevoetsluis.’’ Harry Rusken meldde zich aan bij FC Vlotbrug. ‘’Ik heb er vanaf de F-jes tot en met mijn zestiende gevoetbald. Ik was 16 jaar toen ik debuteerde in het eerste van FC Vlotbrug met spelers als doelman Cor Radings, Bram de Smit, Anton van der Stelt, Rolf Kreeuseler, Cees van de Pol, Arthur van Vaerenbergh, Alex van Lent en René Johannessen. René was de topschutter. Ik had eerst met de A1 gespeeld en daarna zat ik op de bank bij het eerste en hoopte dan op een invalbeurt.’’

Drie boertjes
De jonge scholier aan het Helinium in Hellevoetsluis ging in 1989 zijn geluk beproeven in de regionale jeugd van De Musschen. ‘’Mijn klasgenoot Patrick de Nekker vroeg mij of ik bij De Musschen kwam voetballen. De A-jeugd van de toenmalige zondagtweedeklasser De Musschen speelde in de regionale hoofdklasse. Ik wilde de gok wel wagen. Met Eddy de Regt en Patrick waren wij de drie boertjes in een heel sterk elftal. We zaten in de competitie met onder meer Sparta. Zondags zaten we op de bank bij het tweede, dat uitkwam in de reservehoofdklasse, of het eerste elftal. De derby’s tegen Spartaan ’20 en DRL waren geweldig. Het eerste speelde rond 1990 tegen DRL met voetballers als Edwin Boogaard, Ed Noordijk en Peter Burggraaff, die later bij Hellevoetsluis (zo) kwamen voetballen. Wij vonden het in die tijd nog een eer om op de reservebank bij een eerste elftal met zoveel goede voetballers te zitten. Tegenwoordig hoef je daar niet meer mee aan te komen. Ook in onze vrije tijd gingen we bij De Musschen kijken.’’

Rockanje (zo)
Harry Rusken bleef één jaar bij De Musschen, want eenmaal senior ging hij op zondag zijn geluk beproeven bij de duinhazen van Rockanje, de club waar zijn vader Jan lange tijd heeft gevoetbald. ‘’Ik heb onder de trainers Willem Visser en Cor Dorst twee jaar in het eerste elftal gespeeld. ‘’Ik werd opgehaald door Jan Gotschall, die ook in Hellevoetsluis woonde. We hadden in de RVB een leuk elftal met spelers als Cees Groeneboom, Arlé Rietdijk, Peter Pijpers, Eric van Buuren en Dennis van de Pol. We zijn in 1991/’92 kampioen geworden.’’
De verdediger keerde in 1992 weer terug naar zondagtweedeklasser De Musschen aan de Oldegaarde. ‘’Ik miste het Rotterdamse. Ik maakte twee seizoenen deel uit van de selectie. Daarnaast heb ik bij De Musschen nog op hoog niveau in de zaal gespeeld met onder andere Ferry Boshart en Jeroen Delno.’’

Hellevoetsluis
‘’Ik ben in 1995 bij Hellevoetsluis (za) terecht gekomen,’’ gaat Harry Rusken verder. De selectie van de toenmalige trainer Jaap Wielaard, dat uitkwam in de toenmalige hoofdklasse van de Rotterdamsche Voetbal Bond (RVB), bestond uit onder andere Alex van der Veld, die was overgekomen van Hellevoetsluis (zo), Raoul Bolier, Pieter den Ouden, Patrick Knöps, Maurice Zuijderwijk, doelman André Vermeulen, Wim Verhey, Ronald Lotter, Jan Kievit, Hans Luyten, Cemal Kuçukkipper, Cor van de Loosdrecht, René Steyl, Hamil Cetinkil, François de Jong, Piet Merrelaar, Wilfred Broeder, Paul Kok en Theo Hilgers. ’’Ik scheurde in het seizoen 2000/’01 mijn kruisband af en zocht een fysio. Ik werd geadviseerd om bij Adrie Poldervaart aan te kloppen. Ik kende Adrie alleen van het zaalvoetballen. We kwamen op de massagetafel automatisch tot een gesprek, het was een klik en dat leidde ertoe dat ik in het seizoen 2003 als assistent-trainer onder hoofdtrainer Adrie Poldervaart aan de slag ben gegaan. Ik woonde in Rotterdam en ben teruggegaan naar Hellevoetsluis.’’ De Hellevoeters werden zo’n beetje de Heen en Weer van Volendam, want na de degradatie naar de vierde klasse van de KNVB in 2001 onder Cor Barendregt, volgde via een 2-1 overwinning tegen Melissant op zaterdag 28 april 2002 in de nacompetitie promotie naar de derde klasse. De selectie van trainer Slobodan Dutina bestond uit onder andere de doelverdedigers André Vermeulen en Marco Bakker, Patrick Bekkenutte, Sander Diender, Raoul Bolier, Remco van der Jagt, Patrick Knöps, Ronald Lotter, René Steyl, Lennart van Duyn, Stefan van der Veld, Maurice Zuijderwijk, Fabian Scholten, Ben van Kralingen, Patrick de Nekker, Harry Rusken, René van Donge, Zlatco Zivic, Stefan van der Veld, Robert Jan Dekker, Nebojsa Militic, Make Parisius, Edwin van Spronsen, Wim Verheij, Cemal Kuçukkipper en Armin de Rooij. ‘’Slobodan Dutina nam Nebojsa Militic en Zlatko Zivic mee. Militic (later naar Hellevoetsluis zo en OHVV, DR) was een slimme voetballer, die zijn goaltjes meepakte en Zivic was een weergaloze speler, die veel te laag voetbalde. Ik heb in die periode ook mijn maatje Patrick de Nekker met een wederdienst, ha, ha, overgehaald om van De Musschen bij Hellevoetsluis te komen voetballen. Daarnaast hebben we ook jeugdspelers als Sidney van den Ende, Sander Diender en Stefan van der Veld gevraagd om bij de ‘zaterdag’ te komen voetballen. Er was al een kentering dat de jonge spelers in plaats van op zondag op zaterdag wilden gaan voetballen. Het was in die periode haat en nijd tussen de ‘zaterdag’ en de ‘zondag’. In Rockanje was dat nog erger. Daar mocht niemand van de zondag tegen iemand van de zaterdag praten. Ongelooflijk.’’

Derde helft
Nadat de zaterdagvoetballers in 2004 waren gedegradeerd miste het in 2005 via de nacompetitie promotie naar de derde klasse. Harry Rusken speelde op de bewuste zaterdag 21 mei in de promotiewedstrijd tegen Rhoon (0-0) na tien seizoenen op zijn 33^ste zijn laatste wedstrijd voor Hellevoetsluis. ‘’Ik heb bij Hellevoetsluis een mooie tijd gehad met spelers waar ik heel lang mee heb gevoetbald en waar vele herinneringen liggen. Ik heb nog gevoetbald met de spitsen Edwin Scheffers en Mike Molendijk, de geweldige spelverdeler Edwin Klok en zelfs nog met de huidige voorzitter Edwin Boogaard. Hij was een luie voetballer met een fantastisch spelinzicht en een geweldig linkerbeen. Na de wedstrijd vierden we zoals gewoonlijk de wekelijkse derde helft in de kantine. Na even snel eten gingen we naar sporthal De Eendraght om voor de competitie te gaan zaalvoetballen. Na de wedstrijd de trap op naar De Roef waar het tijdens een kleine bardancing nog wel eens heel laat werd. Dat was de goed gevulde zaterdag van bijna alle spelers. Maar we regelden met onder andere Wim Verheij en Maurice Zuijderwijk ook trainingskampen en spraken met toekomstige trainerskandidaten als Slobodan Dutina. Trainer Cor Barendregt was een geweldenaar, er was ook altijd sfeer. De toernooien waren ook altijd mooi. De supporters van het hele eiland kwam bij elkaar op het toernooi om de Jan de Bakker Bokaal op zondag en het Cenny Mos Herinneringsschild op zaterdag. Ik heb in de veteranen nog gespeeld met Ed de Weert, René Johannessen, Oktay Erad, Bas Aberson, Marco Bakker, Kevin Bal, William Boot, Patrick de Nekker, Mark de Jong, Francois de Jong, Dimitry den Brinker, Robert Jan Dekker, Richard Gravendijk, Danny Hes, Arjan Hoogvliet, Michael van der Vaart, René van Donge, Ton van Kralingen, Wim Verheij en Maurice Zuijderwijk.’’

Trainerscarrière
De trainerscarrière van Harry Rusken begon tijdens zijn voetbalperiode bij Nieuwenhoorn onder hoofdtrainer Adrie Poldervaart. ‘’Ik heb bij Nieuwenhoorn onder meer tegenstanders bekeken, shirtjes gedragen en spelers, die uit een blessure kwamen individuele training gegeven. Nieuwenhoorn had in de seizoenen 2003 tot en met 2005 heel goede voetballers zoals de keepers Edwin van Zwieteren, Sander van Eck en Marcel Smith, Johan van Dam, Kelly Giessen, Maurice Schaap, Brian Zalmijn, Jaap Otte, Ron Visser, John Lopes Cruz, Bas van der Made, Wilko Pulleman, Martijn Hoek, Pim Gijsbers, Marcel Post, Chris van Bergen, John Lopes Cruz en Remco Wuijster. Remco was voor mij absoluut de beste amateurvoetballer. We hadden een heel goed elftal, maar wat mij opviel was dat er een hoop stroming was buiten het eerste elftal om. Er was geen eenheid. Wat mij opviel waren de bemoeienissen van Ed Ridderhof (de trainer van Nieuwenhoorn 2, die in het seizoen 2005/’06 hoofdtrainer van Nieuwenhoorn zou worden, DR). Ik vond het heel moeilijk, maar de spelers kregen er niets van mee of hadden daar niets van. Het was gewoon een team. Adrie liet jonge jongens uit de jeugd debuteren. Dat was best opvallend, maar hij flikte het met de promotie naar de hoofdklasse. Het was een toptijd en voor mij een uitgelezen periode om van Adrie dingen te leren. Nieuwenhoorn kwam uit op het hoogste amateurniveau. We gingen soms met twee bussen vol naar uitwedstrijden als Elinkwijk, AFC Amsterdam en FC Omniworld (nu eerstedivisieclub Almere, DR) met oud-betaaldvoetballers en wonnen die wedstrijden. Het waren altijd hele happeningen. Nieuwenhoorn promoveerde in 2005 op het terrein van Excelsior naar de zondaghoofdklasser, het hoogste amateurniveau door Leonidas in de finale met 2-1 te verslaan. Toen had ik al vernomen dat het contract met Adrie Poldervaart niet werd verlengd. Ik besloot evenals Marcel Smith, toch een echte Nieuwenhoornaar, ook op te stappen. Adrie adviseerde mij om diploma’s te halen en bij OHVV met goede voetballers op eigen benen aan de slag te gaan als hoofdtrainer, maar ik ben na mijn voetbalcarrière in 2005 in het seizoen 2005/’06 onder hoofdtrainer Jan van Pelt trainer van het tweede elftal van Hellevoetsluis (za) geworden. Jan was als hoofdtrainer mijn begeleider, een fijne en vriendelijke man, die mij alle ruimte gaf om trainingen te geven. We hadden met de promotie van het eerste elftal in 2006 naar de derde klasse een prima seizoen. Bovendien ben ik tijdens de periode Hellevoet geslaagd voor mijn trainersdiploma TC 3.’’

OHVV
Harry Rusken debuteerde in het seizoen 2006/’07 als hoofdtrainer bij OHVV. ‘’Ik was met mijn 34 jaar vrij jong, moest bijna alles zelf regelen. Ik zat ook bij de gesprekken van de spelers. OHVV had een paar goede sponsors (o.a. Gerrie van Pelt, DR) en kwam in die periode uit in de vierde klasse met spelers als Andrew de Ruiter, Jarno van der Wilde, Remco Wuijster, Peter Wolters, Jasper Poortvliet, Mark van Meurs, Milanko Zolac en Ruud Sierag. We hebben veel spelers gehaald die lang bij OHVV zijn gebleven zoals Michiel Tange, Slavisa Milojevic, Johan van der Ham en Chris Peters. Chris voetbalt nog steeds in het eerste team. We hebben een aantal spelers gehaald van onder meer Nieuwenhoorn 2 en Zuidland. Ruud Sierag scheurde zijn kruisband af en werd tijdens zijn revalidatie in mijn eerste jaar een prima assistent. Ruud was een kanjer van een voetballer, een teamspeler, een sfeermaker en tegelijkertijd iemand die alles wist. We hebben iets moois met elkaar neergezet. We hadden al een goed elftal, maar dat werd in de breedte alleen maar sterker. Ik moest er wel voor zorgen om de ‘vedetten’ ook aan het werken te krijgen. Dat is me uiteindelijk wel gelukt. Ik ben vier jaar trainer geweest bij OHVV, heb in 2008 en 2009 de nacompetitie gehaald en zijn in 2008/’09 op het terrein van Spijkenisse via een overwinning tegen SVDPW in de finale gepromoveerd naar de derde klasse. In mijn vierde seizoen stonden we er in de derde klasse slecht voor. Toen Leen Keijzerwaard mij vroeg voor een gesprek, dacht ik aan ontslag, dat mijn laatste uur geslagen was. Niets was minder waar. Leen bood mij aan te willen helpen om in de derde klasse te blijven. We hebben Adrie Poldervaart gevraagd om te helpen, de ploeg op scherp te zetten. Adrie was op zaterdag hoofdtrainer bij Spijkenisse. Het is uiteindelijk gelukt om OHVV in de tweede klasse te houden. Bij een tekort aan spelers kon je altijd terecht bij oud-spelers als Adrie Poldervaart, Eddy de Regt en Guido van den Broeck-Humprey. Adrie, Marcel Smith en ik zijn ook nog bijgesprongen na het vertrek van trainer Arie Horstink in 2015. We wonnen zes wedstrijden, maar hebben het uiteindelijk niet gered in de tweede klasse. Ik heb nog steeds binding met OHVV, ben er altijd blijven hangen. Ik trainde voor de corona op zondagochtend mee met een groep veteranen van OHVV zoals Eddy de Regt, Adrie Poldervaart, Jan Troost, Wim van Duppen, Leen Keijzerwaard en Wim van den Berg.’’

AGE
De Hellevoeter, met TC 2 op zak, vond na vier jaar OHVV in 2010/’11 bij AGE in Rotterdam-Zestienhoven een nieuwe uitdaging. Harry Rusken verbleef er vier jaar en smaakte het zoet van de promoties naar de tweede klasse in de seizoenen 2011/’12 en 2013/’14. ‘’We stonden in de finale van de promotiewedstrijd tegen DEHMusschen met 2-0 achter, maar kwamen op 2-2 waardoor strafschoppen noodzakelijk waren voor promotie. Victor Kros, oud-keeper bij de profs van Sparta, was bij ons spits. Hij maakte de winnende strafschop. De promotie naar de tweede klasse was een mooie afsluiting van vier mooie jaren. AGE is een fusieclub tussen AVS, Germinal en EDS. Ik herinner me nog de rivaliteit binnen de selectie zoals de geschillen tussen de gebroeders Michel en Mike Kruijthof van EDS en de broers Leon en Pascal Lommerse. De mannen stonden keihard tegenover elkaar, maar zijn nu de beste vrienden. We hebben tijdens de groepsprocessen de koppen bij elkaar gestoken en zijn er uiteindelijk na veel praten en respect voor elkaar tot een sterk collectief uitgekomen. En sterk waren we in die jaren. De spelers van AGE waren voor niemand bang, keken tegen niemand op. Er was behalve voetballend vermogen ook veel lengte, dus kopkracht in de ploeg. Bij elke vrije trap of hoekschop kwamen de mannen naar voren om de bal binnen te koppen. We hadden met René Kruithof (TC) en Ron van Zadelhoff (een echte regelaar) een sterke technische staf en hadden een hechte band met elkaar. Als ik een idee had werd het ook uitgevoerd. Het was een team met een echte Rotterdamse mentaliteit van niet lullen, maar poetsen. Ik heb er zelf nog bij de veteranen gespeeld. Ik heb er vier plezierige jaren gehad.’’

WFB
Harry Rusken was en is een liefhebber van voetbal, dus ook zaalvoetbal. ‘’Ik heb in Ouddorp gevoetbald in Team Dorpstienden met onder andere Henny Warnaar. Henny, voor mij de allerbeste zaalvoetballer. We werden met dat team kampioen. Net voordat ik het laatste gesprek aanging met één van de twee clubs, waarmee ik contact had, belde Patrick van Dam van WFB. Ik heb altijd al het idee gehad om als trainer aan de slag te gaan op het eiland Goeree-Overflakkee. Ik heb meteen gekozen voor WFB dat slagvaardiger was dan de andere clubs. Patrick van Dam werd assistent-trainer, een fantastische gozer met een groot hart voor de club. We hadden een geweldige groep, gingen voor elkaar en met elkaar. We gingen na een lange zit in de kantine nog naar De Kreek in Ouddorp. Ik wist overigens niet dat de rest van het eiland Flakkee ons met de nek aankeek. Ik was twee weken trainer van WFB en kwam er toen achter dat een Ouddorper trots is op zijn dorp. Als je uit moest naar Den Bommel aan de andere kant van het eiland zag je gekke dingen gebeuren. Wij waren bij WFB degenen waar elke andere Flakkeeënaar wat van vond. Ik had een fijne groep bij een echte vereniging. Ik vond het ook heel mooi dat het hele dorp voor de vereniging ging. WFB had goede velden waarop altijd gespeeld kon worden. Ik heb er een fijne tijd gehad met spelers als Gijsbert van Estrik, Huib van Heest en Simon Bremer, een kanjer. WFB was de enige club waar ik nooit een periode heb gehaald.’’

Rockanje
Harry Rusken (49), met hockeyster Brenda Rusken-Mellegers ouders van dochter Fenne (13) en zoon Siem (11), belandde in het seizoen 2018/’19 weer op het eiland Voorne-Putten en wel als hoofdtrainer bij Rockanje, de club waar hij in 1990 tot en met 1992 voor uitkwam. ‘’Ik ben benaderd door John de Vries. Ik heb altijd al willen samenwerken met Richard Venneker met wie ik bij Rockanje voetbalde, maar het kwam er nooit van. Richard en ik hebben een goede klik. We hebben met Richard als teammanager, Sander van der Pol als assistent-trainer, Jerry de Jong als trainer van het tweede elftal, verzorger Rob Rosman een goede technische staf. We noemen ons project Rockanje 2.0. Samen met de John de Vries, Stefan de Ruiter van de TC en voorzitter Ruben Eland geven we vorm aan het Rockanje van de toekomst. We hebben van een allegaartje vervolgens met jongens uit het dorp een elftal gemaakt. Rockanjenaren, die ervoor willen gaan en die nog aardig kunnen voetballen ook. We stonden in de eerste periode elfde, de tweede periode zevende en wonnen bij WFB de derde periode. We hadden aan een punt genoeg en die haalden we in blessuretijd. We eindigden op de vijfde plaats.’’ Rockanje, met de Hellevoeters René van der Meijden en Luuk Melching, bezette in het afgebroken seizoen 2019/’20 achter OHVV de tweede plaats. ‘’We hebben goede jongens, een team dat in de komende jaren kan promoveren naar de derde klasse. De ervaren jongens zijn Dave Leurs, Dennis Nijkamp en keeper René van der Meijden. Daar omheen hebben we harde werkers, die veel willen leren. De club leeft weer, er komen weer mensen naar de club. Het is vanwege corona nu even stil, maar na corona gaan we op de oude voet verder. Het sportcomplex wordt verbouwd of zal vernieuwd worden. De klik tussen jong en oud is uitstekend. Er gaat niemand weg, dus we kunnen voortbouwen op de weg die we zijn ingeslagen. De verbondenheid van de groep met de club is groot. Een geblesseerde speler blijft niet thuis, maar komt gewoon naar de club en gaat met de verzorger aan de slag. Nogmaals, er zit veel perspectief in de ploeg.’’

Afwachten
De coronaperiode is voorlopig nog niet ten einde, vaccineren blijft maar duren en duren, maar als alles los mag, dan gaat iedereen er weer voor, zeker in de sport. ‘’In coronatijd is het belangrijk om naast je werk een uitlaatklep te hebben. Ik ben leerkracht aan Het Windas in Schiedam. Daarnaast is het belangrijk dat je op het veld kan staan, tot aan de lockdown lekker buiten ben. De spelers tot 27 jaar genieten weer van het feit dat zij een partijtje voetbal mogen spelen, lekker tekeer kunnen gaan. Brenda werkt van huis uit. Ik heb het op school, juist vanwege de corona met onder meer de communicatie met de ouders, elk dingetje dat gemeld moet worden, lesgeven via de zoom en de corona dat zomaar kan opkomen drukker dan normaal. We hebben twee extra uitgangen om alles zo veilig mogelijk te laten verlopen.’’ Harry Rusken voelt zich thuis bij Rockanje. ‘’De meeste trainers willen hogerop, begrijpelijk, maar ik wil gewoon een club die bij mij past. En terwijl Brenda bij hockeyclub Voorne teammanager is van het team van Fenne, kan ik bij Hellevoetsluis mijn zoon Siem nog twee keer in de week trainen. Dan blijft het voor iedereen leuk. Ik moet overigens voorlopig vier weken rust houden, want er is in dezelfde knie een nieuwe kruisband ingebracht. Maar als ik weer helemaal hersteld ben, dan wil ik zondagsochtends weer bij OHVV trainen.’’