Pennen kunnen op papier schreeuwen, vloeken, ketteren.
Zo begint het voorwoord van Cora de Boed in het nieuwe nummer van het tijdschrift o-o-go nummer 44 van De Reizende Dichters. Het voorwoord begint met het gedicht 'Pennen' van Toon Hermans.
"Pennen kunnen op papier schreeuwen, vloeken, ketteren. Kunnen ook met veel bravoure schallen en trompetteren. Maar zij kunnen ook heel zacht een stil verdriet genezen met woorden die je nu en dan nóg es 'n keer wilt lezen."
Maar om woorden te kunnen lezen, moeten ze eerst geschreven worden. En dat is een gave, als je als schrijver de woorden in de juiste proporties weet te brengen voor een groot lezerspubliek. Daar moet niet te licht over worden gedacht. De schrijver moet daar wel terdege goed over nadenken, hoe hij of zij de woorden in het goede vat gaat gieten. Geleidelijk aan wordt het gedicht of verhaal op papier gezet en als je eenmaal alle woorden in je hoofd hebt zitten, kan het vlug gaan. Dan worden de woorden in een hoog tempo neergezet. Wij schrijvers kunnen met trots zeggen dat we daar onze hand niet voor omdraaien. Als we een bepaald thema weten, gaan we aan de slag. Eerst draaien de raderen in het hoofd en ineens weet je als schrijver wat je wilt, welke kant het schrijven op moet gaan.
Cora de Boed